جشن فارغ التحصیلی دوره ۲۵ دبیرستان مفید ۱
به بزرگیه مرکز قلب ایران به کوچکیه ...
یه جشن کاملا تکراری و کلیشه ای،انگار هیچ کس نمی تونه فکر کنه ،انگار هیچ کس نمی تونه از برنامه های تکراری فرار کنه!
جشنی برای جشن بودن نه جشنی برای خاتمه تحصیل!
جشنی رنگارنگ بدون هیچ تنوعی این جشن حتی بدلکار خوبی هم نداشت !
رنگ های جشن خیلی زود محو شدند ،زود تر از اونی که شام از گلوی (شاید )آدمها پائین بره!
حرف و شکایت زیاده...
من ۱۸ ساله شدم وبلاگ دوساله !
اما من دوسال بیشتر ندارم ،بعضی وقتها افسوس می خورم که چرا انقدر کوچکم، ولی وقتی آدمهایی رو می بینم که هنوز در جنین موندن ،به خودم افتخار می کنم !!!
دلم می خواد ۱۸ سالگیم رو جشن بگیرم ولی هیچ رنگی برام باقی نمونده ،همه رنگ ها به سفیدی یا سیاهی تبدیل شدن ،نمی دونم باید با کدوم رنگ باید این جشن رو رنگ زد.
من سفیدم بدون هیچ رنگی ،پاک از تمام وابستگی ،عریان از تمام پوشش ها و اکنونم همانند آینده ام سفید است .
معماری کرج!!!
همیشه یاد گرفتی از اینو اون گلایه کنی و همش کلیشه ای بودن رو بزنی تو سر همه چیز . یاد بگیر خودت سر آغاز یک تحول باشی
احساس نمی کنی به طرز افتضاحی از من ذهنیت داری!؟
آخه مرتیکیه ...
اولا تو هیچ وقت به حرفهای من گوش نمی دی!
دوما انقدر حاج آقایی حرف نزن!
سوما تحول از نظر تو چیه!
سلام بهزاد عزیزم
وبلاگ جالبی داری
امیدوارم موفق باشی
تبادل لینک؟
سلام ببخشید اگه دیر به شما سر زدم
مرسی که من رو خوشحال می کنی و به من سر میزنی
مطلب قشنگیم برام نوشته بودی
یا علی