خاک
ماندگار
تنها
سر سخت
باد
پرواز
خیال
رقصان
و آب با خیالی آسوده
با خاک و باد
گیاهی می رویاند
در دنیایی که هیچ چیز و هیچ کس ساکن نمی مانند
در میان انسان هایی که هر یک به سویی روانند
زیر آسمان سیاه وشاید آبی
کنار جویی که به پست ترین مکان می رود
فرشتگان سرود رهایی می خوانند
و صدای آه درختی که باید همیشه در باغچه بماند
و زوزه بادی که باز باید کوچ کند
انسانی می خواهد پرواز کند و همه چیز را از بالا نگاه کند از دید یک گنجشک،شاید اگر پرندگان اینقدر احمق نبودند ، ریزش اشکانشان خیسمان می کرد...
وشاید باران اشکشان باشد که می گریند به حال ما!
باید ماند
باید فکر کرد و هر روز سحر ،با سپیده از خواب برخواست و در میان مردم زیست و لمس کرد ...
باید رفت
باید رها کرد هر آنچه را که چشم می بیند و شامگاهان با ستارگان به رقص پرداخت...
من انسان هستم...
باید ماند،باید رفت و باید سازش کرد...
سلام. جالب بود. موفق باشی.
اولین سلام من
خیلی باعث خوشحالی شد آشناییم با وبلاگ شما وقتی داشتم وبلاگ لبگزه رو می خوندم اتفاقی تو قسمت کامنتهاش برخورد کردم به اسم حضرتعالی وبلاگ قشنگی داری قشنگ نوشتی خیلی خوشم اومد
امیدوارم که تعامل وبلاگیمون از این به بعد شکل بگیره و ادامه پیدا کنه
یاحق
سلام دوست عزیز. دوست داشتم می توانستم به شما لینک بدهم اما من فقط لینک معلمان و شاگردهایم را در وبلاگ گذاشته ام. اما به شما سر خواهم زد. پایاپای
من یه چیزی که میخونم احساسش میکنم . این رو که خوندم این طوری احساس کردم : یه آدم مست و سر خوش که دستاش رو باز کرده و داره توی دشت بزرگی دور خودش میچرخه و نفس عمیق میکشه. ذهنش به اندازه دشت وسیع شده و در اوج آرامشه. ولی تو که توی این حال و حوا میگی باید با همه چیز مدارا کرد ٬ وقتی چند سال مدارا کردی و به زمین زدنت باز هم مدارا میکنی ٬ یا مثل طبیعت طوفان میکنی و همه چیز رو به هم میریزی ؟ من که طوفان کردم ...
سلام
مطلبت زیبا بود.ولی همیشه نباید سازش کرد.
سلام
زیبا بود و نثر روانی داشت
و از همه مهمتر نتیچه گیری زیباتری
فوق العاده بود!
اگر پرندگان اینقدر احمق نبودند ، ریزش اشکانشان خیسمان می کرد...
متن خیلی اثر گذاری بود..ممنون
سلام
باید بگم قشنگ بود خیلی
امیرحسین عزیز من فکر می کنم پرنده ها هم واسهء خودشون گریه می کنن
می دونی چرا چون مطمئنم پرنده ها هم عاشق می شن
هم قلم منتظرته اگه خواستی باهامون باشی حتما زودتر یه سری بهمون بزن و بگو
سبز باشی
یا علی