بستنی نیمه کاره!

بیا آقا بهزاد ...

- تا این سه تا بستنی رو بخوری باباتم اومده !

- مرسی آقا رضا(نگهبان کارخونه) شما خودتون نمی خورین؟ سه تا خیلی زیاده!

- چیزی نیست... نصفش آبه .. بخور!

من الان برمی گردم...

(از ماشین پیاده شد)

از دست بابام عصبانی بودم ...چرا منو باخودش نبرد ؟! همیشه همین جوری بود،اون یه بچه با وجود(؟) می خواست که نماز اول وقتش ترک نشه(!) ؛ مثل داداش وسطیم !

من اصلا اون جوری که اونا می خواستم نبودم ،من عاشق ادبیاتو و فلسفه بودم، هیچ اعتقادی هم به خدا و پیغمبر نداشتم .

به قول بابام کاری هم نبودم ،همش تو خودم بودم یعنی هستم ! هر روز تنها تر می شدم ، از همه بریده بودم از مدرسه فامیل خانواده از همه چیز...

تنها تفریحم چت کردن بود.

 اما یه روزی همه چیزعوض می شه ، می دونم !

 از این بدبختی در میام ، تنها هدفه زندگی عشقه ! فقط همین ، و من هنوز دچار این درد نشدم ، وقتی دچار این درد بشم همه چیز تغییر می کنه ، یعنی امیدوارم تغییر کنه!

اولین بستنی رو تموم کرده بودم داشتم دومی رو هم به زور می خوردم ، رفته بودم تو رویاهای دو نفرم و داشتم کلی با خودم حال می کردم که یهو چشمم خورد به دو تا بچه که با مادرشون تو چمنای جلوی کارخونه نشسته بودن!

یه لحظه حس کردم تمام بدنم یخ زده از بستنی بدم اومد ، من داشتم به زور بستنی می خوردم و اون دو تا بچه ...

از خودم بدم اومد ،من انقدر طمع کار بودم که حتی به یه بچه 5 ساله رحم نکردم اون وقت انتظار دارم یه روزی خودم رو برای عشق فدا کنم ، چه رویاهای احمقانهای!

دیگه دیر شده بود ، اون یه دونه بستنی هم سر جاش اب شد ، خیلی سریع تر از اونی که من بخوام بدمش به اون بچه ها... بعد از نیم ساعت بابام با دوتا کارگرو 5 تا کارتن بستنی اومد