باز تنهاییم را با آواز سکوت فرشتگان جشن می گیرم
باز درخلوتم تابوت ها را
آرام آرام تحقیر می کنم
تابوت زندگی
تابوت عشق
تابوت غرور( شایدم غرور تابوت)
باز صدای شکستن کاشیها می آید
در شکوه نقش جهان
باز صدای فرو ریختن ستون ها می آید
در بهار زیبای شیراز
چه راحت خود را خوشبخت می کنیم
با یک شاخه گل
با رنگین کمانی از رنگ
با آوازی برای مرده ها
کاش به جای ستاره های کاغذی در آسمان
درخاک شقایق می کاشتیم